Lukrecija iliti Ždero je staro kotorska tragikomedija koju stvorio
nepoznat autor iz 17. veka i 1972. godine Anton Kolendić je
preradio i dopunio ovo delo.
Pozorište na Terazijama prikazalo svoju verziju 1994. i 1995. godine,
dobila 9 Sterijinih nagrada (jedna od najvećih nagrada za našu
pozorišnu scenu, nazvana po dramskom piscu i komediografu
Jovanu Steriji Popoviću), reditelj bio pokojni Jagoš Marković
(umro je u septembru prošle godine).
Televizijska varijanta sa ovog posta je iz 1996. godine i reditelj
bio Slobodan Radović.
Džono i Lukrecija treba da se venčaju, ali u njihovom odnosu im
probleme pravila njegova majka Elena, Ždero, dok Skapino nedužan
se umešao...
Uvodni deo sa Franom (dosta ubedljiv Nebojša Kundačina) ima
razloga zašto je između redova. Danica Maksimović u ulozi stroge
i opasne majke mi bila između strašnog (vizuelno sa prenaglašenom
šminkom i grimasama) i smislenog (u vidu glume svog lika).
Goran Šušljik izvrsno odglumio momka sa fizičkim smetnjama
i otežanog govora Skapina, koji se nedužan umešao u razdvajanju
Džona (Vladan Savić, široj publici poznatiji kao Ivan Ožegović
u seriji ,Igra sudbine') i Lukrecije (Maja Noveljić Romčević, u
periodu predstave samo Noveljić).
Sa glumom Vladana Savića sam bila ozbiljno zadovoljna i svakako
bolja od uloge Ivana Ožegovića (iz te serije otišao prošle godine,
što je +), dok u slučaju Maje Noveljić Romčević sam bila pola da
pola ne (ona zajedno sa kolegom Janošom Totom bila odlična
u predstavi ,Paradoks' https://kulturiska.blogspot.com/2024/05/trebalo-bi-reobnoviti-ovu-predstavu.html).
Janoš Tot kao Ždero upečatljiv i dirljiv (ovo drugo u poslednjim
minutima predstave), muzika koju komponovao Ljuba Ninković
ok, koreografija mogla biti upečatljiva i sa više ukusa.
Sa jedne strane, nisam mogla razumeti zašto je dobila 9 Sterijinih
nagrada, a opet ipak ima par pluseva (dosta dobra glumačka
postava, tok radnje, muzika).
Bila je gledljiva po mom mišljenju, a ocena je...
Ocena 6.5
Нема коментара:
Постави коментар